ميرزا محمد تقي كاشاني معروف به سپهر در حدود سال 1172 ش (1207 ق) در كاشان به دنيا آمد. وي پس از گذراندن تحصيلات مقدماتي در علوم قديمه و شعر، عروض و قافيه، در جواني به تهران رفت و به خدمت فتحعلي خان صباي كاشاني، ملك الشعراي فتحعلي شاه قاجار رسيد. محمد تقي تا زمان حيات صباي كاشاني در تهران ماندگار شد اما با مرگ او به زادگاهش بازگشت. با اين حال در زمان ناصرالدين شاه به تهران احضار شد و لقب لسان‏الملك گرفت. وي را يكي از بزرگترين دانشنمدان و مورخان ايران دانسته‏اند كه تاريخ عالم را از آغاز پيدايش بشر تا زمان خودش نگاشت. اين كتاب با نام ناسخ التواريخ، به فارسي فصيح، نزديك به سبك متقدمين تأليف شده كه تا يازده جلد را خود تأليف نمود و ادامه آن را پسرش، عباسقلي خان نوشته است. همچنين كتاب ديگر سپهر، آيينه جهان نما نام دارد كه مشتمل بر پنجاه هزار اسم از حكما، عرفا، فقها، پادشاهان، اطبا، خوشنويسان، شعرا و دانشمندان اديان مختلف مي‏باشد. محمدتقي خان لسان‏الملك سپهر سرانجام در دهم فروردين 1259ش برابر با هفدهم ربيع الثاني 1297 ق در 87 سالگي درگذشت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.